Rabarbar

Rabarbar

Sezon na rabarbar trwa i najlepiej zbierać lub kupować go do połowy czerwca. Ciekawostką jest to, że rabarbar jest warzywem, jednak w Stanach Zjednoczonych klasyfikowany jest jako owoc, który zachwyca też swoim zapachem i jest wykorzystywany w kosmetykach.

Rabarbar zawiera w sobie szczawiany wapnia, które spożywane w nadmiernych ilościach mogą zaszkodzić nerkom. W młodych łodygach ilość szczawianów jest niewielka, jednak po 5 tygodniach ich poziom zaczyna wzrastać.
Rabarbar, znany również jako rzewień, obejmuje ponad 60 różnych gatunków. Bylina ta pochodzi z południowo-wschodniej Azji, dziko rośnie w górzystych terenach Tybetu i Chin. Do Europy przywędrował wraz z migracjami ludności w XVI wieku, kiedy to zaczął być uprawiany w Wielkiej Brytanii. Do najbardziej powszechnych odmian rabarbaru zaliczamy ogrodowy, kędzierzawy oraz lekarski rabarbar.
Rabarbar jest źródłem witamin z grupy A, C oraz E. Jest bogaty w potas, kwas foliowy oraz błonnik, zawiera również magnez, sód, żelazo oraz wapń. Jedną z jego podstawowych zalet jest to, że dostarcza nam bardzo dużo ważnych dla zdrowia antyoksydantów, które walczą z wolnymi rodnikami i działają krwiotwórczo, ułatwiając przyswajanie żelaza. Co więcej, spożywanie rabarbaru wpływa korzystnie na stan naszej skóry (dzięki witaminie A i E). Jedząc kwaśne w smaku warzywo dostarczamy naszemu organizmowi cenne mikroelementy, a błonnik wspomaga trawienie i walkę o szczupłą linię. Rabarbar jest bardzo niskokaloryczny. W 100 g warzywa znajduje się jedynie 21 kalorii. Dodatkowym atutem jest to, że jest niskoglikemiczny, dzięki czemu mogą spożywać go również osoby, które mają problem z utrzymaniem prawidłowego poziomu cukru we krwi.
Właściwości zdrowotne rabarbaru zostały docenione już w tradycyjnej chińskiej medycynie, gdzie stosowany był jako środek przeczyszczający oraz przeciwzapalny. Rabarbar jest również bogaty w wartościowe fitoestrogeny – to naturalne związki występujące w roślinach, które poza właściwościami grzybobójczymi i antyutleniającymi mają działanie podobne do kobiecego estrogenu. Dzięki temu polecany jest kobietom przechodzącym menopauzę, ponieważ może on łagodzić jej skutki uboczne, a nawet ją opóźnić. Rabarbar może być ważnym elementem diety podczas walki z nowotworami. Zawiera on rapontygeninę, która jest odpowiedzialna za spowolnienie namnażania się komórek nowotworowych, szczególnie w przypadku rozwijającego się raka piersi oraz prostaty. Co więcej, składnik ten zdobył uznanie ze względu na działanie antyalergiczne oraz przeciwutleniające. Rabarbar wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu krążenia. Jest również wykorzystywany w diecie przeciwzapalnej, która oparta jest na wykorzystaniu składników o wysokiej zawartości antyoksydantów, a stosowana jest do złagodzenia wielu przewlekłych chorób. Jeśli w naszym moczu występują ketony, może to oznaczać, że chorujemy na cukrzycę – w takiej sytuacji powinniśmy jeść więcej rabarbaru, gdyż działanie przeciwzapalne, połączone z niskoglikemicznością, bardzo pozytywnie wpłynie na przebieg tej choroby.
Niestety nie każdy może jeść rabarbar. Kwas szczawiowy jest groźny dla organizmu, ponieważ znacząco przyczynia się do wypłukiwania wapnia z kości oraz psucia zębów. Powinniśmy również zrezygnować ze spożywania surowego rabarbaru, jeśli cierpimy na kamicę nerkową. Jeżeli ugotujemy rabarbar w wodzie ilość kwasu szczawiowego zmaleje aż o 50%. Niestety, upieczenie rabarbaru nie daje tego samego efektu, ale możemy zmniejszyć szkodliwe działanie kwasu poprzez uzupełnienie dania z rabarbarem porcją jogurtu lub maślanki. Także panowie, którzy mają niski poziom testosteronu powinni zrezygnować z rabarbaru, gdyż wysoka zawartość fitoestrogenów może dodatkowo zaburzyć gospodarkę hormonalną. Ograniczyć powinny go też kobiety w ciąży oraz karmiące piersią, dlatego że zawarte w rabarbarze substancje przenikają do mleka i mogą spowodować silną biegunkę u dziecka. Rabarbar spożyty w dużej ilości może doprowadzić do przeczyszczenia również u osoby dorosłej.
Rabarbar to cudowna witaminowa bomba. Najpopularniejszy i najzdrowszy sposób serwowania tego warzywa to kompot, ale oczywiście bardzo popularne są także ciasta z rabarbarem i kruszonką, domowe przetwory, konfitury i dżemy czy jako dodatek do soku malinowego oraz w produkcji owocowego wina.

Rabarbar z kruszonką
•7 łodyg rabarbaru
•3 łyżki cukru
•opakowanie malin
Kruszonka – składniki:
•4 łyżki mąki pszennej
•1 łyżka kaszy mannej
•2 łyżki płatków owsianych
•1 łyżka oleju roślinnego
•3 łyżki miodu
Rabarbar umyj i pokrój na niewielkie kawałki, wrzuć do rondla, zasyp cukrem. Duś na małym ogniu do otrzymania jednolitego dżemu. Lekko przestudź. W misce połącz wszystkie składniki kruszonki, ulep w kulę i wstaw do lodówki na 30 minut. Filiżanki napełnij musem z rabarbaru, posyp malinami, a następnie kruszonką, startą na tarce lub rozdrobnioną między palcami. Piecz w piekarniku nagrzanym do 350 stopni F przez około 20 minut. Kruszonka powinna być ładnie zrumieniona i chrupiąca. Deser zjedz na ciepło.

CONCILIO