Wiśnie

Wiśnie

Jak wskazują ślady odkryte przez archeologów i pisemne przekazy wiśnię hodowano już w III wieku p. n. e. W medycynie ludowej wiśnia była bardzo popularnym lekarstwem. Sok, owoce i odwary z wiśni stosowano do poprawienia trawienia, zaspokajania pragnienia, chwalono za dobroczynny wpływ na płuca, za przeciwgnilne i przeczyszczające właściwości.

Wiśnie posiadają wiele właściwości odżywczych, mimo że w ok. 82% składają się z wody. Pozostałe 18% to skarbnica witamin, minerałów, przeciwutleniaczy i innych cennych składników. Jednak wiśnie ceni się nie tylko ze względu na ich prozdrowotne właściwości. Wiśnie urzekają swoim oryginalnym smakiem. Ciemny bordowy kolor zawdzięczają antocyjanom – barwnikom z grupy flawonoidów (silnych przeciwutleniaczy). Im jest ich więcej, tym barwa owocu jest ciemniejsza.
Wiśnie kryją w swoim miąższu dużo antyoksydantów – antocyjanów, aż 400 mg/100 g. Antyoksydanty neutralizują wolne rodniki, dlatego spowalniają procesy starzenia, przedłużają sprawność fizyczną i psychiczną. Wspomagają zwalczanie stanów zapalnych, obniżają poziom złego cholesterolu LDL. W związku z tym wiśnie zostały umieszczone na liście produktów, które w wysokim stopniu chronią organizm przed niszczącym wpływem reaktywnych form tlenu. Poza tym zawierają więcej żelaza niż jabłka. Średnia zawartość witaminy C w 100 gramach owoców to 12 mg. Oprócz tego wiśnia zawiera garbniki, pektyny i inozyt, znany jako witamina B8, który zapobiega siwieniu. Inozyt ma też pozytywny wpływ na wydalanie z organizmu cholesterolu. Badania udowodniły, że częste jedzenie wiśni może obniżyć poziom złego cholesterolu LDL we krwi i może wpłynąć na zmniejszenie ilości tłuszczu brzusznego. Tego tłuszczu, który jest przyczyną chorób układu sercowo-naczyniowego i bardzo często pojawia się u osób wykonujących pracę siedzącą oraz u mężczyzn. Obecność w miąższu wiśni kumaryn, szczególnych substancji obniżających krzepliwość krwi, stwarza w tego owocu niezastąpiony komponent w diecie chorych po zatorze, zawale albo udarze. Przy regularnym jedzeniu wiśni zmniejszają się bóle w klatce piersiowej, wyrównuje się praca serca. Kumaryna dostarczana organizmowi wraz z tłuszczami lub alkoholem lepiej się wchłania i rozchodzi w organizmie, dlatego polecamy wiśniówkę. Kumaryna działa uspokajająco, rozkurczowo na mięśnie gładkie, przeciwbólowo i przeciwobrzękowo. Może być stosowana także w leczeniu nerwic wegetatywnych z objawami skurczu, hamuje rozwój wszystkich bakterii, wirusów (w tym HIV) oraz grzybów. Działa zabójczo na pierwotniaki i roztocza.

Oprócz profilaktyki przeciwnowotworowej, wiśnie wspomagają pracę serca, gdyż antocyjany zwiększają elastyczność naczyń włosowatych oraz wzmacniają i odtruwają serce. Ponadto korzystnie wpływają na produkcję krwinek czerwonych, zawierają potas, który ochronnie wpływa na serce, a garbniki i kwasy organiczne zawarte w ogonkach wiśni w formie wywaru zapobiegają powstawaniu skrzeplin i zatorów w naczyniach krwionośnych. Jeżeli cierpimy na bezsenność możemy sobie z tym poradzić przez codzienne picie soku, gdyż zawiera on melatoninę. Wiśnie, dzięki zawartości potasu i sodu są moczopędne, dlatego poleca się je pomocniczo w leczeniu schorzeń układu moczowego: zapaleniu pęcherza czy kamicy nerkowej. W związku z tym, że ich indeks glikemiczny jest niski i wynosi 22, dlatego mogą po nie sięgać cukrzycy. Należy pamiętać, że soki z wiśni lepiej pić niesłodzone, świeżo wyciskane, a najlepiej rozcieńczać je wodą. Wiśnie, dzięki niskiej kaloryczności są pożądanym składnikiem diety odchudzającej. Ponadto są bogatym źródłem pektyn – rozpuszczalnego błonnika pokarmowego, który pod wpływem wody zwiększa swoją objętość i na długi czas wypełnia żołądek, dając uczucie sytości. Z kolei duża zawartość kwasów owocowych powoduje, że pobudzają wydzielanie enzymów trawiennych i śliny, a co za tym idzie poprawiają apetyt. Warto także wiedzieć, że w medycynie ludowej sok z wiśni stosowany był ze względu ma właściwości przeciwzapalne. Dzięki niemu obniżano gorączkę, łagodzono ból mięśni, poprawiano wchłanianie leków.
Wiśnia nie traci swoich uzdrawiających właściwości po mrożeniu albo krótkotrwałej obróbce cieplnej. Najlepszym sposobem jej konserwacji jest przygotowanie soku, który po łagodnej pasteryzacji będzie długo dostępnym smakołykiem i lekarstwem. Liście i młode gałązki wiśni są pomocne podczas kiszenia grzybów, ogórków i pomidorów.
Wiśnie przeznaczone do spożycia nie powinny być nadpsute ani nadgniłe. Takie owoce zwierają rakotwórcze pleśnie – mykotoksyny, które mogą być przyczyną ostrych zatruć pokarmowych, alergii czy rozwoju grzybicy, a także chorób układu oddechowego. W związku z tym nawet jeśli tylko kawałek wiśni jest obity, należy wyrzucić cały owoc. Z kolei w pestkach wiśni znajdują się substancje cyjanowodorowe (tzw. kwas pruski), które są bardzo szkodliwe. Połknięcie pestki wiśni nie jest groźne dla zdrowia, groźniejsze jest jej rozbicie czy pogryzienie.
Mimo wszelkich zalet nie powinny wiśni jeść osoby cierpiące na owrzodzenia żołądka i dwunastnicy, chorzy na cukrzycę typu II i ludzie otyli, gdyż owoce drażnią przewód pokarmowy i wzmagają apetyt.

Pudding chia z wiśniami

• 400 ml mleczka kokosowego
• 30 g nasion chia (3 łyżki)
• 1 łyżeczka ekstraktu naturalnego waniliowego
• 200 g wiśni wydrylowanych

Mleczko kokosowe przełóż do miski i wymieszaj z nasionami chia i ekstraktem z wanilii i odstaw na przynajmniej 30 minut do lodówki. W małych słoiczkach lub szklaneczkach układaj na przemian masę kokosową z chia oraz wydrylowane wiśnie. Jeżeli deser będzie za mało słodki możesz dodać trochę miodu. Przed podaniem odstaw do lodówki do schłodzenia.

CONCILIO