4 lipca
4 lipca
Święto Niepodległości 4 lipca zaczęto celebrować ponad 2 wieki temu. XVII wieczne święto obchodzono jedząc zupę z żółwia i strzelając z armat, natomiast obecne świętowanie przeistoczyło się w jedzenie hot dogów i pokazy fajerwerków. Oprócz tego celebrowanie przepełnione jest paradami i grillowaniem.
Prezydent John Adams w liście do swojej żony napisał, że 2 lipca powinno być obchodzone przez kolejne pokolenia jako wielka celebracja narodzin nowego państwa. Na podstawie archiwów 2 lipca formalnie Deklaracja została ogłoszona, 4 lipca 1776 przyjęta przez Kongres i podpisana przez Johna Hancock’a, a podpisy pozostałych 55 sygnatariuszy zbierano do 2 sierpnia 1776.
W dniu 8 lipca po raz pierwszy przeczytano Deklarację publicznie.
Niektórzy rdzenni mieszkańcy Ameryki organizują swoje uroczystości według swoich tradycji. I tak u plemion Kiowa z Oklahomy i Lakota z południowej Dakoty 4 lipca zbiega się z ich świętem Sun Dances i ich najważniejszymi ceremoniami. A plemię Navajo od 1 do 4 lipca organizuje festyn i rodeo z okazji Święta Niepodległości.
Prezydenci John Adams, Thomas Jefferson i James Monroe zmarli w dniu 4 lipca.
Adams and Jefferson zmarli tego samego dnia i roku, dokładnie 50 lat po ogłoszeniu niepodległości. Calvin Coolidge jest jedynym prezydentem, który dzieli swoje urodziny z narodzinami swojego kraju. Każdego roku w rodzinnym mieście Coolodge w stanie Vermont obchodzi się urodziny 30-go prezydenta poprzez marsz do jego grobu.
Liberty Bell (Dzwon Wolności) w Filadelfii ostatni raz wydał dźwięki 23 lutego 1846, aby uczcić urodziny George’a Washingtona. Ze względu na pęknięcia, co roku 4 lipca potomkowie sygnatariuszy Deklaracji Niepodległości stukają w niego 13 razy, by upamiętnić urodziny państwa.
Gwiazdy i paski na amerykańskiej fladze reprezentują 50 stanów i 13 kolonii. Twórca Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych uzasadnił, że kolor czerwony reprezentuje wytrzymałość, biały czystość i niewinność, niebieski czujność, wytrwałość i sprawiedliwość. Kolory na fladze Stanów Zjednoczonych są takie same jak na fladze Wielkiej Brytanii i zostały wybrane po zaprojektowaniu flagi Wielkiej Brytanii.
W dniu 4 lipca swoją niepodległość obchodzą jeszcze dwa inne kraje. Na Filipinach jest to dzień Republiki, ogłoszenie niezależności od USA. Filipiny były terytorium USA do 1946 roku. W Rwandzie, 4 lipca to Dzień Wyzwolenia, dzień w którym zakończyło się po 100 dniach konfliktu straszne ludobójstwo w roku 1994.
W Nowej Anglii tradycja jedzenia łososia w dniu 4 lipca zapoczątkował zbieg okoliczności. Tak się złożyło, że liczba łososi w rzekach w połowie lata była olbrzymia, więc z tego powodu pojawił się on też na stole i tak to pozostało do dzisiaj, pomimo zmniejszenia się populacji atlantyckiego łososia. W Nowej Anglii łosoś podawany jest z zielonym groszkiem, a pierwszy autentyczny posiłek z XVIII wieku w tym dniu zawierał zupę z żółwia.
Massachusetts, jako pierwszy ze stanów ogłosił 4 lipca oficjalnym świętem w roku 1781. Dopiero 28 czerwca 1870 roku Kongres wyznaczył święta federalne, z których pierwsze cztery zawierały Nowy Rok, Dzień Niepodległości, Święto Dziękczynienia i Boże Narodzenie.
Najstarsza celebracja święta 4 lipca odbywa się w Bristol na Rhode Island. Mieszkańcy celebrację zaczynają w dniu Flagi 14 czerwca i kończą 4 lipca słynną paradą o długości 2.5 mili.
Według Amerykańskiego Towarzystwa Pirotechnicznego, około 15 tysięcy pokazów sztucznych ogni odbywa się w dniu Niepodległości. Większość małych miast wydaje od $8000 do $15000 na pokaz fajerwerków, natomiast duże miasta wydają miliony i tak np. Boston Pops Fireworks Spectacular to wydatek 2,5 miliona dolarów.
Barb