Nasza Pani Bożysława – wspomnienia Teatru 13-tka i Wspólnoty Jaśmin

Nasza Pani Bożysława – wspomnienia Teatru 13-tka i Wspólnoty Jaśmin

„Dwa są szczęścia na ziemi, jedno małe – być szczęśliwym, drugie wielkie – uszczęśliwiać innych, dzieląc to szczęście pomnażacie je”.
Nasza Pani Bożysława – Dyrektor Teatru 13-tka

Nasza Dusza Teatru, Babcia Bożysława, pomysłowa, wymagająca, kochana, niecierpliwa, dobra, mój przyjaciel, hojna, naprawdę dusza nie człowiek – od 13-go maja 1987 wystawiła setki przedstawień, a w tym 60 premierowych spektakli, wśród których znalazły się: „Kubuś Puchatek”, „Tajemniczy Ogród, „Czerwony Kapturek”, bajki braci Grimm oraz Hansa Ch. Andersena, polska i światowa klasyka dziecięca, oraz „Treny” J. Kochanowskiego. Były też szczególnie jej bliskie: „Opowieść Wigilijna” Dickensa, „Pchła Szachrajka” i „Tryptyk Rzymski”.

Oprócz „tradycyjnych” przedstawień scenicznych, nasz Teatr 13-tka również zorganizował wiele wesołych spotkań dla widowni młodszej i starszej. Były to: Wieczór poezji Wisławy Szymborskiej w 1996 r., Wielki Bal Kostiumowy już rok później, występ w Chicago Cultural Center, przyjęcie w przepięknym ogrodzie Ojców Jezuitów wraz z wyjątkami ze sztuki „Moralność Pani Dulskiej,” Polski program w języku angielskim dla dzieci w chicagowskiej bibliotece publicznej z okazji Miesiąca Dziedzictwa Polskiego, Wieczór poezji Zbigniewa Chałko w Konsulacie RP w Chicago, dwie pielgrzymki do Rzymu, prywatna audiencja z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, Spotkanie z poezją z okazji Dnia Matki i urodzin Ojca Świętego, Spotkanie z Muzyką Chopina oraz Słowem i Obrazem w Hołdzie Janowi Pawłowi II, Spotkania z Polskim Mikołajem Biskupem Wśród Bajkowej Scenerii, oraz niezapomniane przyjęcie z okazji 30-lecia Wyboru Kardynała Wojtyły na Głowę Kościoła Katolickiego z Gościem Honorowym Arturo Mari – fotografem Ojca Świętego Jana Pawła II.

Pomysłodawcą tych wszystkich spotkań była oczywiście nasza niezastąpiona Pani Bożysława, która jak sama mówiła, nie chciała tworzyć zawodowego teatru, lecz zabawę w teatr, który miał stanowić antidotum na tremę, stres i strach, oraz uczyć przezwyciężania samego siebie i być odskocznią od codzienności. To marzenie spełniło się, gdyż w 2013 nasza 13-tka obchodziła swoje 25-lecie, a od czasu pierwszej premiery przez teatr przewinęło się ponad 200 młodych aktorów, spośród których wielu odniosło sukcesy na deskach profesjonalnych amerykańskich teatrów.

Sama pani dyrektor przyznawała, że nie należała do ludzi łatwych, często płakała po przedstawieniach albo z radości, albo ze złości, albo ze smutku, bo się wzruszyła. Ale chociaż bardzo dużo od nas wymagała, to miała z nami świetne relacje. To się po prostu czuło. My wiedzieliśmy, że pani Bożysława była jednakowo wymagająca wobec wszystkich, nikogo nie faworyzowała i bardzo nas kochała. Przygotowując przedstawienie, mówiła, iż ma nadzieję, że przeżycia ze scen pozostaną nam w pamięci na długie, długie lata i że przekażemy tą naszą miłość do teatru następnym pokoleniom. Miałam 14 lat jak po raz pierwszy usłyszałam tą przemowę i, prawdę powiedziawszy, nie za bardzo wiedziałam o co jej chodzi. Jednak teraz jako osoba dorosła doskonale pojmuję przesłanie pani dyrektor Bożysławy, a moją wieloletnią współpracę z 13-tką wspominam bardzo serdecznie jako jeden z najpiękniejszych okresów w moim życiu.

Maksymą życiową pani Bożysławy były następujące słowa: „Dwa są szczęścia na ziemi, jedno małe – być szczęśliwym, drugie wielkie – uszczęśliwiać innych, dzieląc to szczęście pomnażacie je”. Nic więc dziwnego, że pomoc osobom potrzebującym była dla niej ważna. To właśnie pod jej dyrekcją dzieci i młodzież 13-tki, wraz z niezastąpionymi rodzicami, po fali powodzi w Polsce w 1997 roku, zaopiekowali się Domem Dziecka w Kędzierzynie-Koźlu. Całkowity dochód z wielu występów charytatywnych naszej 13-tki został przekazany na pomoc wychowankom tego Domu Dziecka. Jak również przez wiele lat w czasie Świąt Bożego Narodzenia wspólnie z młodzieżą i rodzicami dla każdego dziecka przesyłaliśmy paczkę pod choinkę.

Z jej inicjatywy nasza 13-tka po atakach terrorystycznych w Nowym Jorku, zorganizowała zbiórkę pieniędzy sprzedając pączki po wszystkich Mszach Św. w Jezuickim Ośrodku Milenijnym, a dochód ze zbiórki przekazano Polce – żonie jednej z ofiar tragedii, która pozostała z 3-letnią córeczką i oczekującą przyjścia na świat drugiego dziecka.

W grudniu 2001 Teatr 13-tka zorganizował dwa pionierskie przedstawienia „Dziewczynki z Zapałkami” w Jezuickim Ośrodku Milenijnym przy Irving Park. Dochód ze spektaklu został przeznaczony na fortepian, który umieszczono w sali teatralnej po odremontowaniu Ośrodka, w którym 13-tka wielokrotnie odbywała próby oraz przedstawienia.

Za swoją działalność na polu krzewienia języka, sztuki i kultury polskiej Teatr 13-tka wraz z panią Bożysławą został wyróżniony odznaczeniem „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznanym przez Ministra Kultury i Sztuki Rzeczypospolitej Polskiej w 1999 roku, oraz medalem „Serce Dziecku” od Dziecięco–Młodzieżowej Kapituły. Trzy lata później nasza 13-tka otrzymała odznaczenie „Zasłużonych dla Miasta Chicago” od burmistrza Chicago Richarda M. Daley. W 2013 roku Teatr otrzymał „Złoty Medal Bł. Jana Beyzyma SJ” od Ojców Jezuitów za działalność charytatywną i pielęgnowanie kultury i języka polskiego.

Oprócz 30-letniej przygody z Teatrem 13-tka, pani Bożysława była również związana z polskim harcerstwem, polskimi szkołami w Chicago, Wspólnotą Integracyjną Jaśmin oraz Chicago Chopin Foundation. Była również Vice-Marszałkiem Parady 3 Maja w Chicago w 2017 roku.

Ta nasza Dusza Teatru 13-tka zawsze uważała, iż „słońce i księżyc świecą jednakowo dla wszystkich: czarnych i białych, biednych i bogatych, brzydkich i głupich, dobrych i złych, a wybór nie jest uzależniony od człowieka”. Jej uśmiech i szczere słowa zachęty pozostaną na zawsze w sercach tych, których umiała rozkochać w sztuce i języku polskim, którym, jak mi, pomogła zwalczyć tremę, nauczyć współpracy z osobami w różnym wieku i pokazać, iż teatr to ciężka praca, ale również doskonała zabawa.

Dziękujemy za mnóstwo pięknych wrażeń, kochana. A Wigilie bez Pani już nie będą takie same, Pani Bożysławo! „Miej serce i patrz w serce”.

Agnieszka Malicka
Aktorka Teatru 13-tka od 1993

Serdeczny Przyjaciel

Wspólnota Integracyjna Jaśmin pragnie podziękować pani Bożysławie Andersohn za wieloletni wkład w działalność naszej Wspólnoty. Pani Bożysława zawsze chętnie i aktywnie uczestniczyła w naszych spotkaniach, wyjazdach, zabawach andrzejkowych, balach przebierańców, była też inicjatorką Mikołajek dla jaśminowych dzieci. Nie zabrakło Jej też podczas malowania bombek, robienia i sprzedaży palm.

Jej uśmiech i serce, które oddawała naszym dzieciom były wyjątkowe, a Jej przyjaźń z podopiecznym naszej wspólnoty, Łukaszem – urzekała nas wszystkich. Nasze dzieci nazywały ją swoją babcią! Będzie Jej nam bardzo brakowało na naszych spotkaniach. Niech spoczywa w pokoju. Zawsze będziemy Jej wdzięczni za serce, które od Niej otrzymaliśmy.

Sławek Jędryczka
– Wspólnota Integracyjna Jaśmin –
www.wspolnotajasmin.org