Wiesna u Góroli za Wielkom Wodom
Wiesna u Góroli za Wielkom Wodom
Wiesna to cas kie siy syćko budzi do zycio, bazicki, gojy siy zielyniom przyroda siy budzi, a gazdów I gaździny ceko ciynsko robota. Godajom ze Górole Podhalańscy zyjom w kupij nie daleko jedyn łod drugiygo.
A skupio ik organizacjio Z.P.w.P.A tam śpiywajom, tońcom, ucom dzieci, ale i nie ino. Bo przysły takiy casy ze nasym dzieciom trza pokozać jako to siy gazdowało na Podhalu. Taki piykny pocątek, co to przywiyźli duzo gazdowskiego sprzyntu i go pokozali na piyknyj impreziy w chałpie góralskiyj wtorom zorganizowali p.t. “Tradycyja na co dzień” byli bracio Sarny Stanisław i Grzegorz, tym bardzieyj piykniy, bo Stanisław jest obecnym Wice Prezesym do spraw gospodarcych w zarządzie głównym Z.P. A Grzegorz przewodzi kołym Corno Góra.
Ale nase chłopy posły jesce dalyj ci co pokupiyli tak zwane farmy pozakładali prowdziwe gazdówki majom koniy, łowce, kury, krowy, takim biyda nic nie zrobi choćby haw sklepy pozamykali. Nie trza było duzo cekać, bo dziś juz załorane, wiesna łobsioto i zasadzono.
Zacyno siy od Prezesa koła #46 Stare Bystre Stanisława Obrochty on ciekawy do roboty, przyśmajtny i łobrotny łogarnom to syćko, pozganioł nos co my syćka wiedzieli co momy robić. A ze gazdowanie nom nie było dziwne, bo me łod malućka naucyni byli to nom to dość posło. Stanisław móg siy tego podjąć, bo mome haw przeciekawego chłopa Jana Słodzyczke “Maśniok” i jego żone Zosij wtorzy majom syćko, góralskom duse i piyknom chałpe góralskom, koniy i uprząz, a Jan mo łod Pana Bpga dar wymowy, wiedze takom o góralscyźniy ze trza jom ze świyckom sukać. To tyz wto tam do nik zawito to siy zawse dobrze cujy.
Zosia, Jo i Ania Obrochta nakrajały my wceśniyj łokrowków coby troske spukały i były gotowe. A chłopy ryktowali sprzynt płóg, kolce, bazicki pod skibe i co do nik nolezy. Wielce szanowny jegomość Ks. Kanonik Tadeusz Dzieszko – Kapelan Koła Stare Bystre, pobłogosławił nos i stajonko coby plony urosły.
Piykniy pole przyryktowoł pod łoraniy, Wojciech Staszel z Ratułowa włościciel farmy wtory se tamok mo jesce kyrdel łowiec ze zwonkami, a pomogali mu Stanisław Obrochta i Andrzej Klejka.
Nawóz (gnój) był łoskidany to widno ze chłopy znajom siy na rzecy. Jan Słodycka ku koniowi popytoł swojygo przyjociela Wojciecha Stopke “Faktora” z Dzianisa coby koń chodziył w bruździy. Za płógiym sed Józef Obrochta łod wtorego był, przywióz se go na pamiątke po ojcak. Pogoda dopisała, a jo poziyrała se po tyk ludziak i ni mogłak siy nadziwić kielo w nik urody kozdego a nie ino tyj na licku, ale i ta głymboko ukryto, tam w środku we wnukuco mu śpiywo i iskrami w łocach patrzy, bo to co robi to kocho.
Tacy ludziy to nie towor do kupiynio jakby se wto myśloł, to ludziy wtorzy swój cas i zywobyciym dochowujom tradycyji nasym przodkom dobrze ze ik takik momy. Haj.
Opracowała
Maria Krzeptowska “Gewont”