Kartka z historii- Dzwon Grzesznika

Kartka z historii- Dzwon Grzesznika

17 lipca 1386
W południowej wieży kościoła
św. Marii Magdaleny we Wrocławiu zawieszono Dzwon Grzesznika.

Po Dzwonie Grzesznika zostały dziś tylko pocztówki, płaskorzeźby na budynku Liceum Plastycznego i dźwięk bicia jego serca.
Jego nazwa związana jest z legendą o dumnym i porywczym ludwisarzu wrocławskim Michaelu Wilde, którego pracownia mieściła się przy dzisiejszej ul. Piotra Skargi, a u którego w 1386 roku zamówiono spiżowy dzwon do kościoła Św. Marii Magdaleny, który miał na Bożą chwałę brzmieć. Mistrz postanowił więc, że wydobędzie z metalu taki ton, jakiego jeszcze do tej pory nie słyszano. Przygotował formę, wymieszał stop metali i wyszedł na chwilę z odlewni zostawiając czeladnika na straży. Niestety, ten przez nieostrożność usunął czop zamykający tygiel, w którym był stop i wlał mieszankę do formy. Przerażony pobiegł do mistrza prosić o wybaczenie, jednak ten w ataku wściekłości zabił go ciosem noża.
Dzwon, jak się okazało, mimo braku nadzoru mistrza nie miał żadnych wad. Był potężny, ważył 113 cetnarów, miał 180 cm wysokości, a obwód wynosił 6,3 metra.
Jego dźwięk (grał ton H) był niezwykły i odbijał się od pobliskich kamienic. Do rozkołysania go potrzeba było aż pół minuty i gdy uderzono w niego 50 razy, następne 50 wybijał z rozpędu.
Wilde został skazany na śmierć, a według legendy w ostatnim słowie poprosił o możliwość wysłuchania bicia dzwonu. I tak za popełnioną zbrodnię został stracony na szafocie przy dźwiękach swego dzieła.
Od tamtej pory bicie dzwonu obwieszczało każdą egzekucję w mieście. Dzwon początkowo miał nosić imię Marii, ale zaczęto go nazywać Dzwonem Grzesznika.
Przetrwał tysiąclecia, jednak wybuch amunicji zgromadzonej w kościele po II wojnie światowej zniszczył wieżę kościelną, na której wisiał.
Dziś wprawdzie publicznych egzekucji nikt już nie wykonuje, ale może warto powrócić do samej idei piętnowania grzeszników.

IB