Bullying

Bullying

Zacznijmy od tego, że bullying czyli prześladowanie to tak poważny problem, że nawet rząd zajął się tym tematem, zwłaszcza po fali samobójstw dręczonych dzieci i nastolatków i uruchomił oficjalną stronę stopbullying.gov, na której wyjaśnia to zjawisko oraz podaje sposoby jak mu zapobiec i jak uzyskać pomoc.

Zacznijmy od wyjaśnienia zjawiska.
Bullying – bardzo agresywne zachowanie w stosunku do drugiej osoby. Zazwyczaj silniejsi lub popularniejsi uczniowie znęcają się nad tymi słabszymi lub nielubianymi. Zachowanie ich jest tak natarczywe i częste, że powoduje całkowitą alienację i niechęć otoczenia do prześladowanego.

Bullying dzielimy na:
– słowny/werbalny – przezywanie, grożenie, zaczepianie;
– towarzyski – pomijanie kogoś, zawstydzanie publiczne, rozpowszechnianie plotek i kłamstw;
– fizyczny – opluwanie, kopanie, popychanie, niszczenie rzeczy należących do osoby.

Znakiem czasu jest to, że bullying przeniósł się także do mediów socjalnych – cyberbullying i oprócz nieprzyjaznych komentarzy skupia się głównie na umieszczaniu zdjęć, wiadomości lub innych form graficznych ośmieszających lub napiętnujących prześladowanego. Cyberbullying jest aktywny przez 24 godziny na dobę 7 dni w tygodniu. Co ciekawe ten rodzaj bullyingu jest bardzo popularny także wśród dorosłych, którym wydaje się, że jeżeli są anonimowi to jest to bezkarne i nie spotkają ich konsekwencje.
Jakie są skutki bullyingu i cyberbullyingu wśród dzieci i młodzieży? Lista jest długa i zastraszająca:
– sięganie po alkohol i narkotyki
– niechęć do szkoły i wagarowanie
– złe oceny
– brak przyjaciół, samotność
– niska samoocena i depresja
– problemy zdrowotne
– samobójstwa (zabójstwa).
Jeżeli mamy do czynienia ze zjawiskiem bullyingu należy pamiętać, że zazwyczaj nie jest to sytuacja, gdy jeden prześladowca gnębi swoją ofiarę. Owszem ofiara jest jedna, ale oprawca ma kilku popleczników, którzy mu dopingują i dokładają swoje przysłowiowe “trzy grosze”, a ofiara zazwyczaj jest sama, gdyż bardzo rzadko pojawia się ktoś, kto chciałby jej pomóc.

A co powinni zrobić rodzice i nauczyciele, aby pomóc bezbronnemu dziecku i zapobiec tragedii?

Rodzice – emocjonalna opoka:
– przede wszystkim należy obserwować zmiany w zachowaniu dziecka
– należy rozmawiać o sytuacji w szkole
– trzeba upewnić dziecko w przekonaniu, że może nam zaufać i zwierzyć się
– należy pomóc dziecku bronić się przed prześladowcami
– jeżeli ma się zaufanie do nauczyciela, powinno się doradzić dziecku, by podzieliło się z nim swoim problemem
– trzeba oglądać z dzieckiem króciutkie filmiki na temat bullyingu i jak sobie z nim poradzić (można je znaleźć na wspomnianej stronie http://www.stopbullying.gov/kids/webisodes/index.html)
– należy zaangażować dziecko w zajęcia pozalekcyjne w innym środowisku, z innymi nastolatkami.

Nauczyciele – profesjonalna pomoc:
– należy porozmawiać z uczniem sam na sam, gdy zaobserwuje się spadek aktywności, zaangażowania, wyalienowanie lub gdy uczeń jest brutalny, nadpobudliwy lub źle się zachowuje
– należy spotkać się z rodzicami i przedyskutować przyczyny zmian w zachowaniu
– każdy nauczyciel niezależnie od tego czy zauważył ten problem czy nie powinien przeprowadzić na forum klasy pogadanki na temat bullyingu i przedstawić negatywne jego skutki
– jeżeli sytuacja wymyka się spod kontroli trzeba zgłosić problem szkolnemu psychologowi
– jeżeli bullying ma miejsce podczas lekcji należy natychmiast zareagować np. przesadzić uczniów, ale nigdy nie wymagać, by tłumaczyli swoje zachowanie na forum klasy

Jeżeli chcesz zapobiec temu zjawisku przede wszystkim bądź wyczulony na nieodpowiednie zachowanie, gromadź wiedzę na temat tego problemu, zwróć się o pomoc do profesjonalistów. Zajrzyj na stronę:
http://www.stopbullying.gov/prevention/training-center/index.html

IB