Kartka z historii – Nie lubię poniedziałku

Kartka z historii – Nie lubię poniedziałku

27 sierpnia 1971
Premiera komedii filmowej
„Nie lubię poniedziałku”
w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego.

Jakie jest najpopularniejsze zdanie wypowiadane w niedzielny wieczór przez każdego, kto na następny dzień musi zerwać się wcześnie rano do pracy: „Nie lubię poniedziałku!”.
I taki właśnie tytuł nosi jedna z popularniejszych polskich komedii omyłek w reżyserii Tadeusza Chmielewskiego. Ta nakręcona kilka dekad temu (w 1971 roku) surrealistyczna wizja feralnego poniedziałkowego poranka w stolicy Polski, Warszawie pokazuje grupę przypadkowych mieszkańców i przybyszów, nawet z zagranicy walczących z przeciwnościami losu jakie mogą mieć miejsce tylko w pierwszy dzień tygodnia.

Jednak nie jest to krytyka, ale laurka malowniczego, pełnego optymizmu miasta, w którym wszystko zdarzyć się może: można znaleźć włoskiego kochanka, który uratuje agencję matrymonialną od manka, a Mariannie, sprzedawczyni w perfumerii, pozwoli zaspokoić niepohamowane pożądanie, można spotkać rabusiów bankowych, którzy zostaną wzięci za darczyńców z Ameryki, a zrabowane pieniądze przeznaczy się na budowę tysiąca szkół z okazji tysiąclecia państwa, można także spotkać uczynnych policjantów, którzy pomogą w problemach z samochodem artyście wracającemu z klubu nocnego (przekomiczny epizod z Bogdanem Łazuką), albo podglądnąć pracę na budowie. I tak można by mnożyć zabawne perypetie i postacie bez końca „Kurka wodna!”