Czy jesteś osobą przesadnie krytykującą?
Czy jesteś osobą przesadnie krytykującą?
W naszym codziennym życiu staramy się dawać dobre wskazówki i nie osądzać zbyt dotkliwie innych. Ale czy w rzeczywistości odbiorca naszej krytyki uważa to za „dobre słowa” czy za czepianie się?
Podsumujmy nasze zachowanie i oceńmy na podstawie poniższych
przykładów.
l Osoba przesadnie oceniająca ma trudności z akceptowaniem
rzeczy, które ją spotykają. Ma tendencję do podziału
ludzi i rzeczy na dobre i złe, a dokonana krytyka nie jest
skierowana po to, by pomóc ludziom, ale by zachować
kontrolę.
l Ocena osoby na podstawie tylko jednego zachowania,
pomimo że to nie jest typowe zachowanie dla tej osoby.
Nawet najmniejszy zły czyn zalicza tą osobę jako „złą”.
W rzeczywistości żadne pojedyncze działanie nie jest w
stanie zdefiniować charakteru osoby. Składa się na to
szereg zachowań w ciągu wielu lat, a nie kilka odosobnionych
zdarzeń.
l Przesadna krytyka jest tłumaczona przez te osoby jako
stwierdzenie prawdy. To nie jest ich wina, że dana osoba
ma wiele wad i przez to zmuszone są do negatywnego
komentarza.
l Osoby nadmiernie osądzające mają trudności z zaakceptowaniem
błędów innych osób i czują się pokrzywdzone,
że ktoś inny nie spełnia ich oczekiwań.
l Zamiast widzieć rzeczy takimi, jakimi są automatycznie
mają krytyczne oceny i uwagi, co z kolei powoduje ich
negatywne i pesymistyczne nastawienie do życia.
l Krytykując innych, bronią w ten sposób siebie. Ten odruch
ma za zadanie przedstawić siebie jako lepszą osobę
niż w rzeczywistości. Zwracając negatywną uwagę ku
drugiej osobie zabezpieczają swoje ego przed negatywnym
podsumowaniem. Osoby te szybko się obrażają.
l Często, w pośpiechu, by skrytykować kogoś nie zwracają
uwagi na wszystkie fakty i szybko przeskakują do końcowego
podsumowania.
l Nie ufają innym. Poprzez ciągłe krytykowanie i klasyfikowanie
innych, inni trzymaą się na dystans. Wiele z osób,
które przesadnie krytykują, uważa, że jeśli pozwolą innym
zbliżyć się do siebie, zostaną zranieni przez te osoby.
l Bycie perfekcjonistą dla tych osób to dążenie do doskonałości,
jako sposób na uniknięcie niekończącego się
osądu.
l Osoby nadmiernie krytykujące często odczuwają lęk,
gdy przebywają w otoczeniu innych. Jest to mechanizm
obronny przeciwko ludziom, którzy w podobny sposób jak
oni będą tym razem ich oceniać. Uważają, że inni obserwują
i krytykują ich najmniejszy błąd.
l Skupiają się na podejmowaniu wszystkich prób, by
przedstawić drugą osobę jako gorszą, zazwyczaj przez
to ta osoba ma niską samoocenę i brak poczucia własnej
wartości. Jest to skutek ich ciągłego samokrytycyzmu i
także negatywnej ogólnej perspektywy.
Barb