Dziady cz. II, czyli Zaduszki z Mickiewiczem

Dziady cz. II, czyli Zaduszki z Mickiewiczem

Dzięki połączonym siłom i talentom aktorów z teatrów Scena Polonia oraz Studio Theater Modjeska chicagowska publiczność miała okazję po raz kolejny obejrzeć na scenie romantyczny dramat odwołujący się do tradycji Święta Zmarłych, czyli “Dziady cz. II” Adama Mickiewicza.

Cykl spektakli, w sumie było ich 4, w reżyserii Kingi Modjeskiej został wystawiony pod wspólnym tytułem “Zaduszki z Mickiewiczem” i zgromadził publiczność polsko- i anglojęzyczną.

Pierwszy spektakl, na zaproszenie profesorów Bożeny Mac Lees oraz Johna Merchanta, miał miejsce na Loyola University. Było to drugie spotkanie ze studentami oraz profesorami tej uczelni, którzy zobaczyli na żywo dramat Mickiewicza w ekspresyjnej interpretacji aktorów dorosłych oraz dziecięcych. Tak jak poprzednim razem publiczność reagowała bardzo entuzjastycznie na spektakl, który była adaptacją tekstu czytanego podczas zajęć. Nagrodziła go owacjami a po przedstawieniu, zarówno artyści jak i publiczność, wzięli udział w poczęstunku przygotowanym przez Loyola University oraz rozmowie na temat literatury i jej sposobów przedstawienia oraz zrozumienia przez anglojęzycznego czytelnika i widza.

Kolejne przedstawienia odbyły się w gościnnych progach Bazyliki Świętego Jacka. Poranny spektakl skierowany był do młodzieży szkolnej. Był on uzupełnieniem oraz zobrazowaniem tekstu dramatu będącego częścią kanonu lektur szkolnych. Polonijnym uczniom tego typu spotkania teatralne nie tylko ułatwiają zrozumienie treści lektury, ale także przypominają zapomniane już zwyczaje związane z polskimi tradycjami Dnia Zmarłych. Kształtują także wyobraźnię oraz uczą wrażliwości na słowo oraz jego artystyczną interpretację. Uczniowie mieli także rzadką okazję, aby zadać pytania twórcom i wykonawcom. Popołudniowy spektakl z kolei zgromadził publiczność, która do tej pory nie miała okazji zobaczyć adaptacji dramatu w reżyserii Kingi Modjeskiej. Słowo wstępne wygłosił proboszcz parafii, ks. Stanisław Jankowski, który również przybliżył okoliczności związane z powstaniem dramatu.

Spektaklem kończącym cykl “Zaduszki z Mickiewiczem” było przedstawienie w kaplicy Ojców Cystersów na Górce w Willow Springs. Miejsce to, które przemieniło się w mickiewiczowską cmentarną kaplicę już po raz drugi, wspaniale oddało atmosferę groźnego listopadowego wieczoru, podczas którego w oparach palących się świec przywoływano duchy lekkie, średnie i ciężkie. Publiczność zasiadająca na widowni, tak jak we wcześniej w Bazylice, uczniowie polskich szkół oraz dorośli widzowie, z powodu bliskości występujących i braku wyraźnej granicy miała niepowtarzalną okazję stać się wręcz częścią spektaklu. Oczywiście nagrodzono wszystkich gratulacjami i gromkimi oklaskami.

Rozmowy jakie toczyły się po każdym ze spektakli z twórcami pokazały, że wiele osób wraca do teatru rok rocznie, by przypomnieć sobie atmosferę listopadowego święta oraz powrócić do lektur z lat młodości. Poza tym uczestnictwo w spektaklu jest dla nich formą łączności z literaturą polską i możliwością pielęgnacji języka polskiego na obczyźnie. Widzowie podczas rozmów zwracali także uwagę na świetną grę aktorską, plastyczną scenografię oraz kostiumy, które wzbogacały wymowę dramatu.