“Niekończąca się Celebracja” czyli IV Koncert Stypendialny

“Niekończąca się Celebracja” czyli IV Koncert Stypendialny

Za nami czwarty Koncert Stypendialny, który odbył się w sobotę 4 marca. Tym razem Fundusz Pamięci Moniki Skrzypkowskiej miał zaszczyt gościć wielu wspaniałych i utalentowanych artystów na scenie Prairie Center for the Arts w Schaumburgu, w programie artystycznym zatytułowanym “Niekończąca się Celebracja” czyli “The Infinite Celebration”.

Od kilku już lat koncert ten przynosi dochód, który jest oddawany przyszłym studentom szkół wyższych w formie stypendium, jak i wspomaga fundusz pomocy rodzinom poszkodowanych przez pijanych kierowców z organizacji AAIM (Alliance Against Intoxicated Motorists).

Każdego roku jest inaczej, inny temat, inny repertuar, nie zmienia się jedynie powód koncertu. Jest on organizowany ku pamięci tragicznie zmarłej 15-letniej Moniki, która zginęła uderzona autem przez pijanego młodzieńca, który nie tylko zbiegł z miejsca wypadku, ale też kłamał policji, że ktoś zdemolował mu auto i podając się za poszkodowanego. Śmierć Moniki to przestroga dla innych… Tak łatwo spowodować śmierć, tak łatwo się stać ofiarą… Powód koncertu przypomina o kruchości życia i jego wartości.

W tegorocznym koncercie celebrowaliśmy miłość, która łączy, która przetrwa rozstanie, która nie umiera wraz z umykającym życiem, lecz przenosi się w ten drugi świat wraz z duszą, nieustannie łącząc nieśmiertelną więzią. Tak naprawdę to nie wiemy “co tu jest jawą, co snem, kto tu istnieje a kto nie?” jak śpiewała przekonywująco Karolina Baran i Khary Laurent. Ten ostatni zadziwił wszystkich, kiedy popłynął w przestrzeń jego mocny głos i słowa piosenki w języku polskim. Khary Laurent wykonał również utwór “Fathers and Daughters never say goodbye”.

Był to wieczór pełen wzruszających tekstów, pięknie brzmiących poruszających serce melodii, kolorowych tańców, a nawet znalazł się w nim krótki film. Koncert ten od lat cechuje różnorodność form artystycznych, jak i różnorodność wykonawców. Tak jak w życiu, tak i na scenie. Pewne uczucia są tak samo bliskie dziecku jak i dorosłemu, niezależnie od koloru skóry czy narodowości, identyfikujemy się z nimi jako ludzie…

Koncert ma swoiście specyficzny charakter osnuty atmosferą nostalgii, nadziei i miłości, pobudzający refleksję nad życiem, wynikający z potrzeby serca, wzruszający.

Jak określiła pełna klasycznej elegancji Kinga Modjeska, prowadząca koncert w tym roku, był on “wyjątkowy, a nasi artyści udowodnili, iż sztuka nie zna granic!” Program poprowadził wraz z Kingą jej mąż Steven Olivieri. Program artystyczny otworzyła ballada “Marzenie” w wykonaniu zespołów Centrum Ekspresji Artystycznej “Szepty” oraz Hejnał przy Polskiej Szkole im. Fryderyka Chopina. Organizacją i całokształtem koncertu zajmują się trzy osoby Eliza Idec, Małgorzata Skrzypkowska i Ewa Tyrawa, wszystkie związane z Centrum Expresji Artystycznej “Szepty” (Whispers Center for Artistic Expression), które rokrocznie jest gospodarzem koncertu. Dekoracje sceny zawdzięczamy Basi Aniecko, a grafikę zaproszeń i plakatów Agnieszce Williams.

Centrum “Szepty” zrzesza dzieci, młodzież i dorosłych, a wywodzi się z rodzimej grupy tanecznej Moniki. W ich wykonaniu widzieliśmy kilka tańców polskich, m.in. poloneza i Krakowiaka, tańce kaszubskie i sądeckie, jak i walce, polkę i nowoczesną kompozycję choreografii Roberta Slizewskiego do piosenki “Łza Matki” w wykonaniu Dee McPherson, która wraz z Raulem Maderą wykonała jeszcze utwór “Cantame” (Śpiewaj mi), jak również “Czemu mnie opuszczasz?” Dopełniając program niewinnością dziecięcą grupa wokalna Centrum Szepty pod kierownictwem Elizy Idec wykonała utwór Majki Jeżowskiej “Na raz, na dwa”, a solistka Centrum Alexandra Sołtys emocjonalnie i przejmująco wykonała piosenkę “Świat bez twarzy”.

Była też z nami, ponownie jak co roku utalentowana, wciąż bardzo młoda ale też bardzo profesjonalna Karolina Baran, która zaśpiewała i zagrała, oprócz wcześniej wspomnianej “Jawy”, piosenkę “Hello” oraz zadebiutowała z piosenką dedykowaną jej śp. Dziadkowi Michałowi Szepelawy pt. “Anioł”. Wibracje jej głosu wywoływały w pewnych momentach gęsią skórkę wzruszenia. Z przyjemnością i dumą obserwujemy rozwój jej talentu i kariery, za co w dużej mierze należą się gratulacje pełnej energii i woli jej mamie Joannie Szepelawy.

Paweł Pospieszalski przekazał z pasją jak ważne jest, aby używać magiczne słowo “Miłość” w piosence “Magic word”, jak również zagrał na wiolonczeli utwór kompozytora Mieczyslawa Wolnego “Margaret’s prayer”, który mu akompaniował na fortepianie. Na widowni panowalo wówczas niesamowite skupienie.

W programie wystąpili również młodzi pełni energii i brawury Paulina Pieniążek & Konrad Micun. Zatańczyli dla widzów taniec miłości rumbę do piosenki “Love me like you do”. Paulina również zagrała rolę niesamowicie wdzięcznej “Laleczki z saskiej porcelany”, odśpiewanej przez Natalkę Pawlikowską i Alexandrę Sołtys. W koncercie młoda McKenna Ostos do slow piosenki “It was just a dream” a na kobzie zagrala Sharon Langlotz-Johnson. Nie zabrakło również projekcji krótkiego, lecz bardzo przemawiającego filmu polskiej reżyserki Aleksandry Hodowany “Last Dance” do piosenki w wykonaniu Grażyny Auguścik “Nie możesz teraz odejść”.

Koncert dopełniła kolorowa, pięknie skoordynowana grupa taneczna “Ballet Folklorico Sones Mexicanos”, oraz pełen kwiatów i uśmiechu Zespół Hejnał, który wykonał tańce lubelskie oraz walczyk kwiaciarek krakowskich z krakowiakiem. Było emocjonalnie, wzruszająco ale i wesoło, a cały koncert przepełniony był atmosferą miłości i zrozumienia.

Wszystkim artystom, sponsorom, wolontariuszom i widzom jesteśmy niezmiernie wdzięczni i do nich kierujemy z serca płynące podziękowania za włożony trud, talent i czas w inicjatywę, która jest tak bliska nam, rodzinie Moniki, i w Jej imieniu, ku Jej pamięci ma służyć celom społecznym. Wasze wsparcie tego celu odbudowuje nasze złamane tęsknotą serca, dodaje otuchy i wiary w dobroć i bezinteresowność ludzką, daje ogrom pozytywnej energii i nieocenionej radości. Dzięki Wam ponownie w tym roku będziemy dumnie wręczać absolwentom gimnazjów stypendia, a na salach audytoriów, jak i w naszych sercach zabrzmi ponownie Moniki imię.

Malgorzata Skrzypkowska
Zdj. Malgorzata Rutkowski i Ewa Tyrawa

Monika Skrzypkowski Memorial Scholarship Fund
www.monikascholarship.com