Światowe Targi „Wiek Postępu” w 1933 roku, a upadek gangstera Ala CAPONE
Światowe Targi „Wiek Postępu” w 1933 roku, a upadek gangstera Ala CAPONE
Spisek Sześciu miał 46-ciu detektywów, którzy dla nich pracowali, mieli własną policję i używali taktyk i technik, które w rezultacie doprowadziły do rozpadu gangsterskiego imperium. Torturowali świadków, aby wycisnąć z nich zeznania, zastraszali rodziny gangsterów i robili to wszystko, co można było robić w stylu działalności tajnej policji bez konieczności przestrzegania prawa. Wystosowali apel do prezydenta USA twierdząc, że potrzebują pomocy, gdyż policja i system prawny stracili kontrolę nad miastem. Odpowiedź rządu i władz FBI była jednoznaczna – jesteście sami i bez naszej pomocy, gdyż nie mamy odpowiednich sił, aby wam pomóc.
Pod sam koniec lat dwudziestych zaplanowano na obchody 100-lecia Chicago w 1933 roku światową wystawą, mającą również być swojego rodzaju symbolem wychodzenia kraju z Wielkiej Depresji.
W trakcie przygotowań nazwę wystawę zmieniono na Century of Progess – Wiek Postępu.
Były to pierwsze targi wielkich korporacji, w których miano przekonać ludzi po dewastującej depresji ekonomicznej, że zaczęło się normalne życie i ludzie mogą już pracować i kupować dobra konsumpcyjne od nowa.
Utworzono komitet organizacyjny wystawy. Potentat naftowy Rufus C. Dawes został przewodniczącym rady wystawowej, jego brat, były senator i wice-prezydent USA został przewodniczącym komitetu finansowego, a szefem działalności targów został Lenox R. Lohr. Prestiż i bogactwo braci Dawes i umiejętności kierownicze Lenoxa Lohr’a przekonały lokalnych potentatów do finansowania wystawy, której koszt szacowano na 100 milinów dolarów. Pierwsze 12 milionów zostało zebrane od lokalnych firm, jak np. Roebuck &Co
Sears, w formie tzw. Gold Notes, czyli obietnicy, że jak wystawa się uda to inwestorzy w Gold Notes odniosą finansowe korzyści.
Gdyby Al Capone i jego bandy gangsterów w dalszym ciągu panowały nad miastem Chicago, a co ważniejsze ich codzienna działalność byłaby nieustającym obiektem zainteresowania chicagowskiej prasy, a za tym i prasy światowej, to światowy zasiąg wystawy byłby niemożliwy. Najważniejszym zadaniem Spisku Sześciu była ochrona olbrzymich inwestycji ich członków oraz innych grup przedsiębiorców, więc wyeliminowanie Ala Capone z życia publicznego było ich podstawowym zadaniem.
Ludzie ze Spisku Sześciu stworzyli coś w rodzaju ‘witness protection program’ ochraniając i wysyłając świadków przeciwko gangsterowi do Ameryki Południowej. Otworzyli własne ‘speakeasy’, najęli własnych gangsterów i przeniknęli do kręgów kierowniczych i finansowych gangstera. Nie Elliot Ness ani policja przyczyniła się do zlikwidowania Ala Capone i jego gangów, ale ci prawdziwi ‘untachables’ czyli 6-ciu milionerów – przedsiębiorców. Bez nich złapanie Capone byłoby niemożliwe. Przenikając w struktury finansowe organizacji Ala Capone doprowadzili do uzyskania dowodów na jego przestępczą działalność podatkową, która doprowadziła do skazania go na 10 lat więzienia. Organizacja Capone rozpadła się błyskawicznie bez swojego bandyckiego szefa, bezwzględnie i autorytatywnie kierującego swoją organizacją terrorem i strachem.
Po wielu latach ujawniono nazwiska milionerów z Grupy Sześciu: Robert Isham Randolph, Julius Rosenwald, Frank J. Loesch, Samuel Insull, Edward E. Gore i George A. Paddock.
Drzwi do otwarcia jednej z najpiękniejszych wystaw światowych zostały szeroko otwarte.
Krzysztof Wawer