God Bless America

God Bless America

Uważamy następujące prawdy za oczywiste: wszyscy ludzie stworzeni są równymi, a Stwórca obdarzył ich nienaruszalnymi prawami. W skład tych praw wchodzi życie, wolność i szczęście. Celem zabezpieczenia tych praw wyłonione zostały rządy, których sprawiedliwa władza wywodzi się ze zgody rządzonych. Jeżeli kiedykolwiek rząd uniemożliwiałby osiągnięcie tych celów, to naród ma prawo taki rząd zmienić lub obalić
i powołać nowy, którego podwalinami będą takie zasady i taka organizacja władzy, jakie wydadzą się narodowi najbardziej sprzyjające.

Wiele czasu upłynęło od przybycia Krzysztofa Kolumba na plaże Portoryko. Trochę mniej od odkrycia Kalifornii przez portugalskiego żeglarza czy też ustanowienia pierwszej europejskiej osady na Florydzie przez Hiszpanów. Jeszcze mniej od utworzenia pierwszej ufortyfikowanej kolonii w Jamestown w stanie Wirginia przez Anglików oraz przybycia purytanów na Mayflower do Massachusetts.
Kolonizacja Ameryki Północnej przebiegała na przestrzeni kilku wieków. Próby podjęli Hiszpanie, Francuzi i Anglicy. Na mniejszą skalę Holandia, Szwecja, Rosja i Dania również próbowali swoich sił w zawładnięciu tą częścią kontynentu. Udało się to Anglikom.
Łatwość zdobycia ziemi, swoboda religijna i polityczna, lepsze warunki życia sprzyjały przypływowi imigrantów z Anglii. Na północy zakładali oni farmy, a na południu plantacje. Rolnictwo stało się źródłem dochodu nie tylko osobistego, ale również gospodarczego kolonii. Zaczęto eksportować ryż, bawełnę, tytoń, mięso. Przemysł drewniany oraz budownictwo statków przeżywały renesans.
W połowie XVIII wieku Anglicy mieli 13 kolonii: Connecticut, Delaware, Georgia, Karolina Północna i Karolina Południowa, Maryland, Massachusetts, New Hampshire, New Jersey, Nowy Jork, Pensylwania, Rhode Island i Wirginia. Koloniami zarządzali specjalni wysłannicy z Anglii – gubernatorzy, niezwiązani z lokalnymi społecznościami, lojalni królewskiej koronie. Imigranci tworzyli własne lokalne samorządy reprezentujące ich sprawy przed opresyjnym zarządzaniem i władzą angielską. Brytyjczycy traktowali swoje kolonie jak konia roboczego, dostarczającego nie tylko gotówkę i surowce, ale również jako rynek zbytu. Na przestrzeni kilku lat Korona wprowadzała coraz wyższe podatki oraz ustawy podatkowe. W 1764 wprowadzono Ustawę o cukrze oraz Ustawę skarbową. Rok później doszła do tego tzw. Ustawa Stemplowa nałożona na wszelkie materiały drukowane – prasę, dokumenty urzędowe, etc. Pomimo sprzeciwu ludności, rząd brytyjski w 1767 roku wprowadził kolejne trzy ustawy (Townshend Acts) nakładające cła od wielu towarów importowanych. Amerykanie coraz bardziej przypierani do muru przez Koronę zaczęli bojkotować import towarów z Anglii. Niezadowolenie w stosunku do polityki Brytyjskiej rosło. Coraz częściej zaczęto mówić o unifikacji. Momentem przełomowowym była masakra bostońska w 1770 roku. Koloniści protestujący przeciwko nowym cłom i taryfom pod budynkeim Giełdy Królewskiej zostali ostrzelani przez brytyjskich żołnierzy przebywających w Bostonie. Zajście to tylko powiększyło niechęć do Korony. Przysłowiową „kropką nad i” było wydanie zezwolenia na sprowadzenie indyjskiej herbaty do Ameryki przez Brytyjską Koronę bez zwyczajowych opłat celnych i podatków. Uderzyło to we wszystkich importerów herbaty z kolonii Massachussetts. 16 grudnia 1773 roku do portu w Bostonie przybyły trzy statki wypełnione herbatą indyj-ską. Bostończycy na ten akt odpowiedzieli wtargnięciem na statki i zniszczeniem całego ładunku herbaty. Bunt herbaciany czyli Herbatka bostońska, bo tak to zdarzenie jest nazywane, doprowadziło do zamknięcia przez Brytyjczyków portu w Bostonie, co wpłynęło negatywnie na gospodarkę tego regionu.
Te wszystkie zdarzenia doprowadziły do utworzenia przez reprezentantów 13 kolonii Kongresu Kontynentalnego w 1774 roku, który dał początek Stanom Zjednoczonym. Był on najwyższą władzą zjednoczonych kolonii. 56 delegatów z 13 kolonii zarządzało współpracą między Ameryką, a Koroną Brytyjską. Przez kolejne dwa lata dochodziło do wielu starć i walk pomiędzy dwoma stronami. 4 lipca 1775 roku oddziały stanowych milicji utworzonych z cywili zostały przekształcone w Armię Kontynentalną. W styczniu 1776 po raz pierwszy na wietrze powiewała flaga 13 kolonii. W lipcu tego samego roku podczas II Zjazdu Kongresu Kontynentalnego ogłoszona została Deklaracja Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Deklaracja była pierwszym dokumentem mówiącym czym powinien być rząd. Autorami jej byli Thomas Jefferson, John Adams, Benjamin Franklin, Robert R. Livingston i Roger Sherman. Dziś nazywani ojcami – założycielami.

Oprac.: JJ